Από το πολεμικό ημερολόγιο του Εφέδρου Ανθυπολοχαγού Νίκου Παπαβασιλείου, που υπηρέτησε στον 1ο Λόχο του 1ου Τάγματος του 40ου Συντάγματος Ευζώνων"
16 Ιαν 1941:
“Αποφασίζουμε να ξεμπερδέψουμε με τους Ιταλούς. Θα επιτεθούμε.
Ετοιμαζόμαστε και αθόρυβα πλησιάζουμε την αυγή και ορμούμε. Οι Ιταλοί σκοποί αιφνιδιάζονται και σκοτώνονται μισοκοιμισμένοι καθιστοί και ανύποπτοι μέσα στα κτισμένα με ξερολιθιά πολυβολεία τους. Φωνάζουμε «ΑΕΡΑ» ρίχνουμε χειροβομβίδες, πυροβολούμε και προχωρούμε συνεχώς.
Ξαφνικά αντικρίζω το Λοχία Σπυρόπουλο να σφαδάζει στα χιόνια. Έχει τραυματιστεί στα δυο του πόδια «Αφήστε με, τρέξτε μπροστά, με παίρνετε αργότερα» φωνάζει. Σε λίγο οι Ιταλοί αντεπιτίθενται. Το πυροβολικό τους και οι όλμοι βάζουν ακατάπαυστα. Βαλλόμαστε και απ’ το αριστερό ύψωμα με πολυβόλα Πολλοί τραυματίζονται και μερικοί πέφτουν νεκροί.
Κύματα Ιταλών αντεπιτίθενται. Προσπαθούμε να τους συγκρατήσουμε. Γίνεται χαλασμός. Μας κυκλώνουν. Ένας όλμος σκοτώνει το Λοχαγό Δασκαλόπουλο. Του βγάζει τα σωθικά έξω. «Πίσω παιδιά» φωνάζω. Οπισθοχωρούμε βουλιάζοντας στο χιόνι. Ο Λοχίας Σπυρόπουλος εγκαταλείπεται τραυματισμένος. Ακούγεται να φωνάζει απελπισμένα. «αδέλφια σώστε με............» Τον μεταφέρουν λίγο προς τα εδώ δυο στρατιώτες. Βουλιάζουν στο χιόνι. Δεν μπορούν. Αναγκάσθηκαν να τον αφήσουν. Έτσι ο δυστυχής έμεινε στο χιόνι.
Ράγιζε η καρδιά μας ακούγοντας τις παρακλήσεις του. Ποιός όμως να τολμήσει να ξεμυτίσει. Το απόγευμα έπαψε να ακούγεται. Ίσως υπέκυψε στα τραύματα του ή σκεπάστηκε από τη χιονοθύελλα που είχε αρχίσει. Κρίμα στο παλικάρι.
Απολογισμός: Νεκροί Αξκοι 3, οπλίτες 14 και 8 τραυματίες εγκαταλείφθηκαν στα χιόνια.”
“Αποφασίζουμε να ξεμπερδέψουμε με τους Ιταλούς. Θα επιτεθούμε.
Ετοιμαζόμαστε και αθόρυβα πλησιάζουμε την αυγή και ορμούμε. Οι Ιταλοί σκοποί αιφνιδιάζονται και σκοτώνονται μισοκοιμισμένοι καθιστοί και ανύποπτοι μέσα στα κτισμένα με ξερολιθιά πολυβολεία τους. Φωνάζουμε «ΑΕΡΑ» ρίχνουμε χειροβομβίδες, πυροβολούμε και προχωρούμε συνεχώς.
Ξαφνικά αντικρίζω το Λοχία Σπυρόπουλο να σφαδάζει στα χιόνια. Έχει τραυματιστεί στα δυο του πόδια «Αφήστε με, τρέξτε μπροστά, με παίρνετε αργότερα» φωνάζει. Σε λίγο οι Ιταλοί αντεπιτίθενται. Το πυροβολικό τους και οι όλμοι βάζουν ακατάπαυστα. Βαλλόμαστε και απ’ το αριστερό ύψωμα με πολυβόλα Πολλοί τραυματίζονται και μερικοί πέφτουν νεκροί.
Κύματα Ιταλών αντεπιτίθενται. Προσπαθούμε να τους συγκρατήσουμε. Γίνεται χαλασμός. Μας κυκλώνουν. Ένας όλμος σκοτώνει το Λοχαγό Δασκαλόπουλο. Του βγάζει τα σωθικά έξω. «Πίσω παιδιά» φωνάζω. Οπισθοχωρούμε βουλιάζοντας στο χιόνι. Ο Λοχίας Σπυρόπουλος εγκαταλείπεται τραυματισμένος. Ακούγεται να φωνάζει απελπισμένα. «αδέλφια σώστε με............» Τον μεταφέρουν λίγο προς τα εδώ δυο στρατιώτες. Βουλιάζουν στο χιόνι. Δεν μπορούν. Αναγκάσθηκαν να τον αφήσουν. Έτσι ο δυστυχής έμεινε στο χιόνι.
Ράγιζε η καρδιά μας ακούγοντας τις παρακλήσεις του. Ποιός όμως να τολμήσει να ξεμυτίσει. Το απόγευμα έπαψε να ακούγεται. Ίσως υπέκυψε στα τραύματα του ή σκεπάστηκε από τη χιονοθύελλα που είχε αρχίσει. Κρίμα στο παλικάρι.
Απολογισμός: Νεκροί Αξκοι 3, οπλίτες 14 και 8 τραυματίες εγκαταλείφθηκαν στα χιόνια.”
